بررسی وضعیت قنوات و آبیاری در اراضی کشاورزی مربوط به آنها در استان سمنان

قنات یکی از شگفت­انگیزترین سازه­ها برای استخراج آب زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه­خشک است. در استان سمنان، 607 رشته قنات با تخلیه متوسط 5/93 میلیون متر مکعب در سال وجود دارد. در پژوهش حاضر، وضعیت 15 رشته قنات و وضعیت آبیاری در اراضی کشاورزی مربوط به آنها در این استان بررسی و برخی راهکارها برای بهبود وضعیت قنات‏هایمورد‌ مطالعه ارائه گردیده شده است. در این تحقیق،وضعیت آبدهی قنات­ها و تغییرات کمی و کیفی آب آنها، راندمان کاربرد و کارآیی مصرف آب در اراضی پایین‌دست قنات­ها ارزیابی شد. نتایج نشان داد که عدم تأمین اعتبار کافی به­علت کمبود منابع مالی، ریزش کوره­ها و میله­ها به خاطر عدم تجهیز مناسب، عدم استفاده از مصالح و پوشش­های لازم، عدم نگهداری صحیح و مناسب قنات­ها، عدم ایجاد تمهیدات لازم برای جلوگیری از ورود سیلاب­ها به داخل قنات‏ها، تعدد مالکین و بروز مشکل در هماهنگی آنها و مهاجرت به شهرها از مهمترین عوامل کاهش آبدهی و تخریب قنات‏های منطقه بودند. تغییرات هدایت الکتریکی و pH آب قنات‏ها در بلندمدت ناچیز بود. متوسط راندمان کاربرد آب در اراضی پایین­دست قنات‏ها 6/51 درصد و در اراضی پایین­دست چاه­ها 5/45 درصد به­دست آمد. متوسط بهره­وری مصرف آب در اراضی پایین­دست قنات‏ها برای محصولات مختلف 63/0 کیلوگرم بر متر مکعب برآورد گردید. ایجاد تشکل‌های قوی برای مشارکت هرچه بهتر مالکین در بهره‌برداری و نگهداری قنات‏ها، لایروبی منظم، کول‌گذاری کوره، طوقه‌چینی میله‌ها، لوله­گذاری در کوره و نصب شیر فلکه در مظهر قنات، احداث حوضچه­های ذخیره‌ آب قنات‏ها، ایجاد تناسب بین نیاز آبی محصولات و آب داده شده در اراضی پایین‌دست قنات‏ها از مهم‌ترین راهکارهای عملی و اجرایی برای بهبود وضعیت قنات‏ها هستند.